Czajka (Vanellus vanellus) to liczny ptak brodzący, który z daleka wydaje się czarno-biały, z bliska – ciemnozielony z metalicznym połyskiem, pod ogonem ma pomarańczową plamę, dobrze widoczną podczas lotu. Na głowie znajduje się charakterystyczny czubek, który u samicy jest krótszy. Gardło samca w okresie godowym upierzone jest czarne, w okresie spoczynkowym u samic i u samców gardło pozostaje białe. Samiec i samica tej samej wielkości. Do Polski przylatują od końca lutego do marca. Odloty zaczynają się w sierpniu.
Czajka zasiedla podmokłe tereny nizinne, wilgotne łąki, z niskimi zaroślami, pola uprawne. Lata z głośnym łopotem skrzydeł. Samiec wykonuje akrobatyczne loty godowe. Czajka jest bardzo czujna, zaniepokojona – atakuje wroga.
Samce odbywają loty tokowe wołając żałośnie. Samiec także wybiera kilka miejsc przyszłego gniazdowania, tworząc płytki dołek w ziemi, z których samica wybiera jeden. Samica składa w dołku w ziemi 4 oliwkowobrązowe jaja, nakrapiane ciemnymi plamkami, zawsze ostrym końcem do środka gniazda. Gdy podczas wysiadywania samica zobaczy intruza, oddala się od gniazda pieszo i dopiero potem zrywa się do lotu.
