Łabędź niemy (Cygnus olor) to duży ptak z charakterystyczną wyciągniętą, esowato wygiętą szyją o białym upierzeniu, z pomarańczowym dziobem z czarną naroślą u nasady. Młode są szarobrunatne z szarym dziobem.
Zasiedla podmokłe tereny nizinne, na jeziorach, stawach i rzekach. Upodobał sobie parki. Przyloty łabędzi do kraju odbywają się już w końcu lutego. Odloty mają miejsce w październiku i listopadzie. Łabędź Wywołuje skrzydłami podczas lotu charakterystyczny świst powietrza.
Łabędź niemy to piękny ptak będący symbolem wierności w bardzo dosłownym znaczeniu. Para łabędzi niemych przebywa ze sobą do końca swoich dni. Ptaki razem zakładają gniazdo, razem wędrują po świecie, tułają się z pola na pole w okresie jesienno-zimowym.

Łabędź krzykliwy (Cygnus cygnus) to kolejny gatunek łabędzia. Podczas pływania ma wyprostowaną szyję, co go odróżnia od łabędzia niemego. Nie ma też zwyczaju układania skrzydeł w żagiel. Dziób mażółto-czarny i nie ma na nim guza, upierzenie jest białe, nogi czarne.
W Polsce mamy niewiele par lęgowych. Występują na Śląsku, na Pomorzu i Podlasiu w rzecznych dolinach, a w sezonie lęgowym zajmują płytkie zbiorniki śródlądowe, najchętniej stawy hodowlane. Poza lęgami spotykane są także na polach uprawnych i podmokłych łąkach. Podczas lęgów aktywnie bronią swojego terytorium. Latem ptaki te gromadzą się na pierzowiska. Jest płochliwy. Unika obecności człowieka.
Jest ptakiem wędrownym.