Wąsatka (Panurus biarmicus) to gatunek ptaka z rodziny tymalii, zaliczany przez różnych naukowców do różnych rodzin. Jest wielkości sikorki, ale ma dużo dłuższy, schodkowany ogon. Samiec ma niebieskawą głowę, charakterystyczny wąs w kolorze czarnym, białe gardło i pierś, pokrywy podogonowe są czarne, pozostała część upierzenia rdzawa. Na skrzydle białe lusterko. Dziób jest żółtawy. Samica i młode osobniki nie mają wąsa. Samica ma głowę jasnobrązową.

Wąsatka zamieszkuje trzcinowiska Europy i Azji. W Polsce jest nielicznym ptakiem lęgowym. Prowadzi osiadły i koczujący tryb życia. Jest wrażliwa na mróz. Poza okresem lęgów tworzy niewielkie grupy. Gniazduje nisko w kępach trzciny, pałki. Wąsatki mają szczególną cechę, potrafią równie sprawnie chodzić do przodu, jak i do tyłu oraz w bok. Ale prawdziwe szczyty zręczności osiągają przemieszczając się wśród trzcin, ich nogi wydają się poruszać i zginać we wszystkich możliwych i niemożliwych kierunkach. 

Jest gatunkiem rzadkim, zagrożonym ze względu na wycinanie i wypalanie trzcin. Poza tym jest wrażliwa na załamania pogody – nagłe wiosenne nawroty zimy i przeciągające się silne przymrozki. Szczególnie te ostatnie mogą zdziesiątkować lokalne populacje.