Rybitwy (Sternidae) to rodzina ptaków z rzędu siewkowatych. W Polsce żyje 9 gatunków z tej rodziny ptaków, z czego 6 lęgowych.
Mewa i rybitwa są często mylone ze sobą, ptaki te jednak wiele różni. Rybitwy zobaczyć możemy w Polsce tylko między kwietniem a wrześniem, ponieważ na zimę odlatują. Oprócz pory roku podpowiedzią w ocenie będzie wielkość i kształt ciała – rybitwy są mniejsze, a ich ogony bardziej wcięte. Mewy to ptaki bardziej okazałe, o szerszych, solidniejszych skrzydłach.
Rybitwa białowąsa (Chlidonias hybridus) to ptak z rodziny rybitw bagiennych. Jej ogon jest prosto ścięty. W szacie godowej głowa z wierzchu jest czarna, wierzch popielaty z jaśniejszymi skrzydłami, policzki białe. spód szary. Nogi i dziób mają ciemnoczerwony kolor. W szacie spoczynkowej spód bieleje, rozjaśnia się też wierzch głowy.
Zamieszkuje pas od południowo-zachodniej Europy poprzez Europę Środkową, zachodnią Rosję po Azję Środkową. Zimuje głównie w Afryce i na Bliskim Wschodzie. W Polsce jest bardzo nielicznym ptakiem lęgowym (900-1000 par). Jej środowisko to bagna i zbiorniki wodne o gęstej roślinności. Poza sezonem lęgowym również pola uprawne, laguny i morskie wybrzeża. Występuje na całym niżowym obszarze kraju, choć jest rozmieszczona bardzo nierównomiernie. Główne lęgowiska znajdują się w dolinie górnej Wisły, na Lubelszczyźnie i Podlasiu. Na terenie stawów rybnych w Kotlinie Oświęcimskiej znajduje się największa ostoja rybitwy białowąsej w Polsce.
