Biegus zmienny (Calidris alpina) – to mały ptak brodzący z rodziny bekasowatych. Ptak jest nieco mniejszy od szpaka, ma dość krępą sylwetkę, krótką szyję i niezbyt długie nogi. W szacie godowej łatwo rozpoznawalny do czarnej plamie na brzuchu. Wierzch czarno-szaro-rdzawy, pierś czarno kreskowana na białym tle. W szacie spoczynkowej jest cały szary z jasnym, prawie białym spodem, bez ciemnej plamy.

W locie widoczny biały pasek biegnący wzdłuż skrzydła oraz czarny pasek przez środek kupra i ogona. Średniej wielkości dziób jest czarny, lekko zakrzywiony w dół. Samice są nieco większe od samców, ale jednakowo ubarwione.

Jako siedliska preferuje tundrę, torfowiska i bezdrzewne tereny podmokłe. Poza sezonem godowym można go spotkać na wybrzeżach wód, zarówno słodkich jak i słonych oraz na wyspach w nurcie.
Jest najczęściej spotykanym biegusem w Polsce i jedynym lęgowym. Podczas przelotów można obserwować bardzo duże stada tych ptaków na wybrzeżu oraz zdecydowanie mniej licznie choć regularnie w głębi lądu. Więcej osobników pojawia się jesienią niż wiosną. Wędrują zwykle w grupach zmieszanych z innymi biegusami i siewkowatymi.