Jemiołuszka (Bombycilla garrulus) to średniej wielkości ptak z czubem na głowie. Upierzenie pastelowe od popielatego do szarego i brązowego. Podbródek i otoczka wokół oka są czarne. Lotki są czarne i mają żółte zakończenia. Na końcach lotek drugorzędowych występują czerwone płytki. Nogi i dziób są czarne.
Jemiołuszki występują w tajdze i lasotundrze Palearktyki. W Polsce nie gniazduje, tylko zimuje lub przelatuje. W środkowej i południowej części Europy pojawia się w różnej liczebności. W zależności od dostępności pokarmu mogą to być naloty inwazyjne. W innych latach ptaków może być bardzo mało. Podczas srogich zim dalekiej północy, zwłaszcza w latach nieurodzaju jarzębiny, jemiołuszki migrują na południe i na zachód w poszukiwaniu owoców jemioły, ligustru, berberysu, rokitnika czy irgi. Głównym ich przysmakiem jest jarzębina.
Poza okresem lęgowym jemiołuszka żyje w stadach, podczas nalotów inwazyjnych może ich być w stadzie nawet 1000 osobników. Jest ptakiem wędrownym. Przylatuje na przełomie października i listopada, odlatuje w marcu i kwietniu, ostatnie odloty mają miejsce w maju. Nie boi się sąsiedztwa człowieka.
