Sójka (Garrulus glandarius) to gatunek ptaka z rodziny krukowatych, o dużej zmienności. Wyróżnia się 28 podgatunków. Sójka ma kreskowane czoło, czarny wąs, kolor ciała łososiowy, biały kuper, lotki i sterówki czarne, na skrzydle białe lusterko. To ptak z niebieskimi skrzydłami z czarnymi prążkami. Dziób czarny. Samiec i samica są tej samej wielkości. Podobne jest też ich upierzenie.
Zamieszkuje wszelkich typów lasy. W okresie gniazdowania nie występuje w lasach liściastych i mieszanych z dębami. W górach można ją spotkać na granicy lasu. Przebywa chętnie w pobliżu poręb. To ptak osiadły i przelotny. Jest dość ruchliwy.
Sójki niszczą szkodniki w głębi lasu, gdzie inne krukowate nie docierają.
Sójka jest częściowo wędrownym ptakiem, zwykle jednak wędrówkę podejmują ptaki młode. Zimują wówczas na zachodzie Europy. Nie podejmują więc dalekich wędrówek i nie odlatują do ciepłych krajów. Powiedzenie “wybierać się jak sójka za morze” wydaje się być zatem uzasadnione.

Kolor niebieski w większości przypadków ptaki uzyskują dzięki maleńkim pęcherzykom powietrza w zadziorkach piór, w których załamuje się światło. I niebieskość zależy od tego, jak światło pada na pióro. Jeżeli patrzymy na niebieskie piórka sójki i światło pada na nie od przodu lub z góry, to wyglądają one niczym letnie niebo, jeżeli zaświecimy z tyłu, to piórko zrobi się szare lub brunatne i po niebieskości nie będzie ani śladu.
(Za A. Wajrakiem)