Rudzik (Erithacus rubecula) to piękny ptak, z wierzchu oliwkowoszary, rudy po bokach głowy, na piersi, spód jest biały. Jest nieco mniejszy od wróbla domowego. Obie płcie są tej samej wielkości i mają takie samo ubarwienie.
Rudzik jest ptakiem wędrownym. Przylatuje od marca do kwietnia, odlatuje od września do października. Pojedyncze osobniki zimują. Zamieszkuje środowiska leśne, zarośla gęstych lasów, zagajników, parków i ogrodów. Często przebywa na ziemi. W Polsce jest dość licznym ptakiem lęgowym. To gatunek monogamiczny. Gniazduje na ziemi, u stóp pnia drzewa lub krzewu, nisko w półdziuplach. Gniazdo złożone jest ze zbutwiałych liści i mchu. Rudziki często wysiadują kukułcze jaja.
O rudzikach pisał w Gazecie Wyborczej Adam Wajrak:
“Jakiś czas temu, gdy za granicą kupowałem kompas, sprzedawca grzecznie spytał mnie, w jakim kraju chciałbym go używać. – A to takie ważne? – spytałem.
– Owszem, im większa szerokość geograficzna, tym większe odchylenie między południkiem geograficznym a magnetycznym – wyjaśnił logicznie. Jeżeli do tego dodamy różne anomalie magnetyczne, okaże się, że ten sam kompas w różnych miejscach na Ziemi nie zawsze pokaże nam dokładnie północ. Ptaki nie mają z tym problemu. Badania właśnie na rudzikach pokazały, że bez kłopotu dostosowują swój magnetyczny zmysł do zmieniającego się pola magnetycznego Ziemi, czyli jak kto woli, kalibrują sobie kompas.”
