Gawron (Corvus frugilegus) to gatunek synantropijny. Ma jednolicie czarne upierzenie z niebieskawym połyskiem. Dziób jest bardzo mocny, szary, zaostrzony na końcu. Młode osobniki dziób mają czarny i opierzony do otworów nosowych. Pióra z czasem znikają z tego obszaru.
Ptak ten występuje na terenach zurbanizowanych w Europie i Azji. Niegdyś związany był wyłącznie z terenami rolniczymi oraz obszarami niezamieszkanymi przez człowieka. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju.
Ptak ten szuka pożywienia prawie wyłącznie na ziemi. Żerowanie odbywa się na polach, łąkach. W okresie od jesieni do wiosny zimują u nas osobniki z północy i wschodu Europy. W dzień ptaki rozpraszają się. Nocą gromadzą się na noclegowiska w miejscach, gdzie nie są niepokojone przez człowieka (skupiska drzew w parkach, na cmentarzach itp.).
Gawron zjada drobne zwierzęta, w tym chrząszcze i dżdżownice, nasiona, owoce, pędy roślin, odpady i padlinę. Plądruje czasem gniazda innych ptaków z jaj i piskląt. Nierzadko żeruje na wyspiakach śmieci.
