Kszyk (Gallinago gallinago) to ptak z rodziny bekasów o bardzo długim dziobie. Upierzenie brązowe z ciemnym rysunkiem. Na głowie znajdują się żółtawe, podłużne paski. Od spodu ptak jest biały, a koniec ogona jest pomarańczowy. Brak dymorfizmu płciowego.
Kszyk nie jest w Polsce liczny. Spotkać go można na torfowiskach, podmokłych łąkach, mokradłach, także w lasach. Podczas wędrówek stada odpoczywają także przy zbiornikach wody. Największym skupiskiem kszyków w okresie lęgowym są Bagna Biebrzańskie.
Jest to ptak wędrowny. Poza lęgami tworzy stada. Przejawia aktywność dzienną i nocną. Dziób służy mu do sondowania podłoża w poszukiwaniu pożywienia.
Dawna nazwa tego ptaka to bekas, wywodząca się od charakterystycznego odgłosu beczenia, jaki wydają samce podczas lotu godowego (odgłos wydawany jest przez skrajne sterówki).
Szkodzi mu osuszanie terenów podmokłych, zarastanie jego siedlisk przez wysoką roślinność, polowania lub zaprzestawanie koszenia łąk.
