Kwokacz (Tringa nebularia) ma szary dziób nieco zadarty na końcu. Jest jasno ubarwiony: biała pierś, biały brzuch i brązowy wierzch (ciemniejszy w szacie godowej). Głowa i szyja kwokacza są delikatnie prążkowane. Ma stosunkowo długie nogi, o ciemnozielonej barwie.
Kwokacz lubi podmokłe tereny, torfowiska, wrzosowiska i bagna. Przechadza się nad rzekami i jeziorami. Można go spotkać nad brzegiem morza, przeważnie na piaszczystych plażach. Jest największym z naszych brodźców.
Kwokacz pojawia się w północnej Europie i północnej Azji. Zimuje w Europie Zachodniej i na Bliskim Wschodzie. W Polsce nie jest specjalnie liczny. Pojawia się podczas przelotów w kwietniu i maju, a potem w lipcu i listopadzie. Preferuje otwarte łąki, tereny podmokłe, głównie w tundrze, także bagna pośród lasów. Nie gniazduje w Polsce.
Gustuje w kuchni złożonej z ryb, wodnych owadów i bezkręgowców. Wypatruje ofiary brodząc – sonduje dziobem miękkie, mokre podłoże, a czasem drepcze w miejscu, aby zmusić smakowite bezkręgowce do opuszczenia swoich kryjówek w ziemi.
