Wodniczka (Acrocephalus paludicola ) jest niewielkim ptakiem, nieco mniejszym od mazurka. W kraju jest nielicznym wędrownym, gatunkiem lęgowym. Gatunkiem podobnym jest rokitniczka ( Acrocephalus schoenobaenus), różniąca się brakiem kreskowania na bokach ciała.
Występuje wyspowo we wschodnich Niemczech, w Polsce, na Litwie, Białorusi i Ukrainie. Na wielu obszarach dawnego występowania prawdopodobnie już wymarła. Nie jest już spotykana na Węgrzech i w środkowej Rosji. Na zimowiska odlatuje do Senegalu, Mauretanii i Mali.
Zamieszkuje nizinne tereny podmokłe. Preferuje rozległe obszary płytkich zbiorników wodnych porośnięte niską roślinnością. Na zimowiskach przebywa na podobnych terenach – głównie nadbrzeżnych trzcinowiskach.
Wodniczka jest najrzadszym i jedynym zagrożonym globalnie ptakiem śpiewającym na terenie kontynentalnej Europy. W przeszłości występowała od Francji do Syberii i od Włoch do Łotwy, a obecnie jej zasięg jest znacznie ograniczony – prawie wyłącznie do Polski, Białorusi i Ukrainy. W XX wieku liczebność populacji zmniejszyła się o 95%, głównie z powodu zniszczenia jej specyficznego siedliska.